Dopuszczalna będzie również możliwość sprzedaży do zakładów prowadzących handel detaliczny z przeznaczeniem dla konsumenta końcowego. Dodatkowo produkty pszczele będzie można sprzedawać z obiektów lub urządzeń ruchomych czy też tymczasowych, wliczając w to specjalistyczne środki transportu, znajdujące się na terenie miejsc, w których prowadzona jest produkcja tych produktów, a także na terenie targowisk lub poza nimi.

Drugą nowością w zakresie sprzedaży będzie możliwość sprzedaży produktów konsumentowi końcowemu z urządzeń dystrybucyjnych przeznaczonych do sprzedaży żywności znajdujących się na terenie miejsc, w których odbywa się ich produkcja, ale również na targowiskach, jak i poza nimi.

Sprzedaż produktów pszczelich nieprzetworzonych konsumentowi końcowemu może być prowadzona na obszarze województwa, na terenie którego prowadzona jest produkcja lub województw z nim sąsiadujących. Dodatkowo została wprowadzona możliwość sprzedaży produktów poza terenem, na którym są one wytwarzane, tj. na terenie całej Polski, jeżeli jest ona prowadzona podczas różnego rodzaju wystaw, festynów, targów czy też kiermaszy, które organizowane są w celu promocji takich produktów. W przypadku chęci sprzedaży bezpośredniej poza terenem powiatu, na którym prowadzona jest działalność podmiot prowadzący tą działalność ma obowiązek poinformować o tym lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce prowadzenia sprzedaży w terminie 7 dni przed planowanym rozpoczęciem tej sprzedaży.

W pisemnej informacji należy zamieścić: imię i nazwisko lub nazwę podmiotu prowadzącego działalność w zakresie produkcji tych produktów oraz adres miejsca prowadzenia tej działalności, a także dane dotyczące miejsca i okresu, w których będzie prowadzona sprzedaż tych produktów.

Dodatkowo w rozporządzeniu został wprowadzony zapis o sprzedaży bezpośredniej dokonywanej przez inny podmiot prowadzący taką działalność. Sprzedaż bezpośrednia może być prowadzona przez inny podmiot prowadzący taką działalność, jeżeli prowadzone zakłady zostały wpisane do rejestru zakładów (zgodnie z ustawą z dn. 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego) w tym samym powiecie. Dopuszczalna jest również sprzedaż przez osoby trzecie podczas festynów, wystaw, targów czy kiermaszy, które mają na celu promocje produktów. Podmiot prowadzący taką sprzedaż posiada imienne upoważnienie do prowadzenia sprzedaży udzielone przez podmiot/osobę, z produkcji której pochodzą wybrane produkty oraz kopię decyzji o wpisie podmiotu, który wyprodukował takie produkty do rejestru zakładów prowadzących sprzedaż bezpośrednią produktów.

Ostatnią zmianą dotyczącą sprzedaży produktów pszczelich nieprzetworzonych przez inny podmiot jest wymóg spełnienia przy transporcie i sprzedaży bezpośredniej wymagań weterynaryjnych określonych w tym rozporządzeniu (Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 września 2015 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej).

Kolejnym nowym aspektem, który znalazł się w najnowszym rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi są wymagania dotyczące obiektów i urządzeń ruchomych bądź tymczasowych, wliczając w to specjalistyczne środki transportu, z których prowadzona jest sprzedaż bezpośrednia produktów pszczelich nieprzetworzonych lub w których transportowane są te produkty.

Obiekty te powinny być skonstruowane w sposób, który zapobiegnie zanieczyszczeniu produktów pszczelich, powinien być on w dobrym stanie technicznym. W przypadku transportu jednocześnie kilku różnych produktów pochodzenia zwierzęcego należy zapewnić takie ich rozdzielenie, aby zapobiec ich zanieczyszczeniu.

Ostatnie dwa nowe paragrafy dotyczą wymagań wody używanej przy produkcji i sprzedaży bezpośredniej produktów pszczelich – powinna być ona zgodna z wymaganiami określonymi dla wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi – oraz utrzymywaniu w czystości pomieszczeń, w których produkowane są produkty pszczele, obiektów i urządzeń ruchomych, na których produkowane lub z których sprzedawane są owe produkty – poprzez ich czyszczenie i dezynfekcję, a także zapewnienie w nich możliwości utrzymania właściwej temperatury przechowywania produktów pszczelich nieprzetworzonych.

Bardzo ważny jest również sposób ich czyszczenia i dezynfekcji. Po pierwsze przeprowadza się je przy użyciu środków niewpływających negatywnie na produkt. Jest to szczególnie istotne, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że mamy do czynienia z produktami przeznaczonymi do spożycia przez ludzi.

Zaleca się w przypadku drobnego sprzętu (np. dłuta) dezynfekcję w wodzie o temperaturze przynajmniej 82°C. Częstotliwość czyszczenia i dezynfekcji instalacji, urządzeń oraz sprzętu z uwzględnieniem opakowań wielokrotnego użytku oraz pojemników lub kontenerów powinna być możliwie jak największa.

Za minimum uznaje się przeprowadzanie ich każdorazowo po ukończeniu cyklu produkcyjnego lub po każdym zakończeniu pracy. Oczywiście całe wyposażenie w pomieszczeniu musi być używane zgodnie ze swoim przeznaczeniem oraz utrzymywane w dobrym stanie technicznym.

Osoby biorące udział w produkcji powinny w pierwszej kolejności przestrzegać zasad higieny, m.in. myć ręce przed i po przystąpieniu do pracy oraz za każdym razem po ich zabrudzeniu. Odzież, którą używa się w pracy ma być czysta i jasnego koloru.

Ponadto należy używać nakrycia głowy zasłaniającego włosy oraz obuwia roboczego. W pomieszczeniu do pracy należy zapewnić możliwość zmiany odzieży własnej i obuwia na odzież roboczą lub ochronną oraz udostępnić miejsce do przechowywania odzieży własnej.

Warto zaznaczyć, że tylko osoby posiadające orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy wymagającej kontaktu z żywnością, wydawane na podstawie przepisów o chorobach zakaźnych i zakażeniach mogą mieć styczność z produktami pochodzenia zwierzęcego przeznaczonymi do sprzedaży.

Polskie i wspólnotowe prawo zawiera ścisłe wymagania co do sprzedawanych produktów. Odnosi się ono zarówno do samych produktów, jak i ich opakowań pełniących ważną rolę w przechowywaniu i transporcie. Podobnie jak w poprzednio omawianych aspektach nacisk kładzie się na zabezpieczenie przed zanieczyszczeniami.

Warunki powinny uniemożliwiać psucie się produktów oraz namnażanie się chorobotwórczych mikroorganizmów i tworzenie się toksyn. Pakowanie produktów pszczelich nie wymaga obecności konsumenta finalnego, o ile zostały opakowane w opakowania jednostkowe w miejscu produkcji.

Materiały opakowaniowe należy przechowywać w oddzielnych pomieszczeniach lub w wydzielonych miejscach w zamknięciu albo w zamykanych pojemnikach. Odseparowane powinny być również niejadalne substancje, poprodukcyjne odpady pochodzenia zwierzęcego i produkty ze zbyt niską jakością.

Zgodnie z nowelizacją ustawy podatkowej wartość sprzedaży bezpośredniej w gospodarstwie nie może przekroczyć 150 tys. euro (ok. 600 tys. zł). Od tej działalności rolnik będzie płacił 2-procentowy ryczałtowy podatek od uzyskanego przychodu, nie wychodząc z ubezpieczenia KRUS.

Uchwalona przez Sejm w kwietniu nowelizacja daje możliwość sprzedaży przez rolników i członków ich rodzin produktów żywnościowych wytworzonych z własnych surowców bez konieczności rejestracji działalności gospodarczej. Dotychczas rolnicy nie mogli legalnie sprzedawać przetworzonej żywności, np. serów, kiełbas czy dżemów. Jedynym wymogiem jest prowadzenie książki o sprzedaży bezpośredniej i sprzedaż produktów poza budynkiem – jednakże w tej sprawie Ministerstwo Rolnictwa planuje wydać interpretację przepisów. Taka nowelizacja ustawy podatkowej będzie szansą dla mniejszych gospodarstw.

Ważne jest jednak też to, że produkty te będzie można sprzedawać tylko we własnym gospodarstwie i na targowisku, ale muszą być one wyprodukowane we własnym gospodarstwie – nie dotyczy to pośredników, o których mowa w nowym rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Zewsząd słychać głosy zarówno zadowolonych z takiego rozwiązania rolników, jak i niezadowolonych ekspertów. Jak te zmiany wpłyną na rozwój wsi i polskiego rolnictwa po 1 stycznia 2016 roku? Okaże się w najbliższym czasie.