PIERWSZA POMOC

Przed założeniem hodowli pszczół należy wykonać badania pod kątem uczulenia na jad pszczeli.
Osoba uczulona nie powinna pracować przy pszczołach.
Przed przeglądem pni należy zwrócić uwagę na swoje dzieci i rodzinę w pobliżu.
Każda osoba zajmująca się hodowlą pszczół powinna mieć pod ręką apteczkę I pomocy.
W jej skład wchodzą:

a) rękawiczki gumowe, 
b) maseczka PPŻ - Podstawowe podtrzymywanie życia, 
c) gaza opatrunkowa,
d) bandaż dziany, 
e) plastry opatrunkowe, 
f) nożyczki / ostrze, 
g) koc termiczny (niekoniecznie), 
h) agrafki,

Leki przeciwalergiczne

a) WAPNO CALCIUM 300 mg do rozpuszczania (może być z kwercetyną)! - PODSTAWA W KAŻDEJ PASIECE!!!
b) Adrenalina - w ampułkostrzykawkach - na receptę lekarską 
c) Hydrocortisonum - w strzykawkach podawany dożylnie lub domięśniowo – na receptę 
d) punkty b+c powinny być zakupione za wiedzą i zgodą lekarza pierwszego kontaktu, który też przeszkoli pszczelarza w ich podawaniu 
e) Clemastin - 
http://www.atopowe-zapalenie.pl/atopedia/Clemastin
f) Hydroksyzyna- patrz hydrocortison 
g) Fenicort – na receptę (stosowanie po przeszkoleniu)

Co robić jak pszczoła użądli w język?

Wtedy podajemy osobie poszkodowanej kostki lodu do ssania,(warto je wcześniej zamrozić w specjalnych torebkach). Takie leki jak Zyrtec, Amertil, Alertec, Flixonase czy Claritine działają w niewielkim stopniu na ukąszenie. One neutralizują kurz, roztocza, nie zabezpieczają, ani nie poszerzają naczyń krwionośnych przed kwasem mrówkowym czyli jadem. Można stosować również maść przeciwhistaminową "FENISTIL" oraz „ENTIL” lub łagodzący podrażnienia „D-Panthenol”.

Schemat udzielania pierwszej pomocy

I Etapy: 
1. Ocena sytuacji i zabezpieczenie miejsca zdarzenia 
2. Ocena sytuacji poszkodowanego 
3. Wezwania pomocy 
4. Udzielanie I pomocy 

1. 
*Zabierz ze sobą apteczkę 
*Zachowaj szczególną ostrożność,  


2. 
*Sprawdź przytomność - nawiąż kontakt: 
*Słowny - "proszę otworzyć oczy" 
*Dotykowy - poklepaniu po ramieniu. 

# Gdy poszkodowany jest nieprzytomny 
*zawołaj o pomoc 
*Odchyl głowę do tyłu (na tyle, aby żuchwa była w najwyższym punkcie) 
*Skontroluj oddech: 
-słyszę - szmer wydychanego powietrza, 
-czuję - ciepło, 
-widzę - ruch klatki piersiowej 

*czas badania oddechu - 10 sek. 

/Inne sposoby kontroli oddechu - dłoń/ 

*Najważniejsza zadania ratownika do przyjazdu pogotowia to: 
a) kontrola oddechu co 1 min., 
b) zapewnienie komfortu psychicznego - rozmowa, 
c) zapewnienie komfortu fizycznego - ogrzanie, okrycie, 
*numery alarmowe chyba wszyscy znają, 
* treść wezwania: 
x przedstawienie się, 
x co się stało? 
x adres - miejscowość, ulica - dużo szczegółów, 
x telefon zwrotny, 
x ilość osób nieprzytomnych, 
x stan osób poszkodowanych, 
x wiek i płeć osób poszkodowanej, 
pamiętaj - nigdy nie odkładaj słuchawki jako pierwszy
poczekaj na potwierdzenie od dyspozytora pogotowia ratunkowego. 

*** RESUSCYTACJA: Gdy poszkodowany nie oddycha, ani nie ma tętna. 
Ułożenie poszkodowanego: na plecach na twardym, stabilnym podłożu 
miejsce ucisków: środek klatki piersiowej 
częstotliwość - 100/min 
głębokość- 4-5 cm 

Najpierw 30 ucisków- nie zginać łokci 
następnie 2 głębokie wdechy aż do uniesienia klatki piersiowej. 

Nie używamy lekarstw w trakcie udzielania pierwszej pomocy - tylko jeżeli osoba przytomna sama bierze lekarstwo, my możemy tylko pomóc jej przyjąć - np. otworzyć i wyjąć z pudełka. 

W pszczelarstwie podczas użądlenia - zwłaszcza osoby uczulonej na jad:
póki jest przytomna podajemy rozpuszczone w szklance wody wapno 300 mg,
clemastinum (pod warunkiem, że osoba nie jest uczulona na klemastynę)
lub podajemy zastrzyk z adrenaliny/hydrocortisonu/fenicortu itd.
Przed tym "ratownik" musi być przeszkolony przez lekarza jak wykonywać taki zastrzyk.

                                          Wstrząs anafilaktyczny – objawy

 

Wstrząs anafilaktyczny występuje po powtórnej ekspozycji na uczulający czynnik.

Może nim być jad owadów, składnik pokarmu, niektóre lekarstwa,

a nawet środki stosowane w terapii odczulającej. 

Objawy wstrząsu anafilaktycznego mogą być różne.

Najczęściej są to dreszcze, zlewne poty, uczucie silnego lęku, bladość skóry, niekiedy świąd, pokrzywka.

Gwałtowny spadek ciśnienia krwi powoduje zawroty głowy, dreszcze, wreszcie utratę świadomości.

Często objawom towarzyszą obrzęki. Szczególnie niebezpieczny dla życia pacjenta jest obrzęk krtani.

Opuchlizna ta może doprowadzić do utrudnienia w oddychaniu, a nawet zamknięcia światła dróg oddechowych.

 

Możliwe objawy wstrząsu anafilaktycznego:

rumień, obrzęk,

pokrzywka, świąd,

niepokój, lęk,

bladość,

wyciek z nosa, łzawienie,

duszność,

wymioty, biegunka, zlewne poty,

przyspieszenie akcji serca, obrzęk krtani,

utrata świadomości.

 

Wstrząs anafilaktyczny – pierwsza pomoc

 

Jeżeli w naszym otoczeniu ktoś wykazuje objawy wstrząsu, nie należy stać bezczynnie.

Pierwszą pomoc zaczynamy, jeśli to możliwe, od usunięcia źródła alergenu.

W przypadku użądleń owady często zostawiają swoje żądło w skórze, co przedłuża czas uwalniania jadu do krwi. Jeśli to zauważymy, powinno się je jak najszybciej usunąć.

 

Podstawą pierwszej pomocy jest wezwanie pogotowia ratunkowego,

dostępnego pod numerem    999  lub nr. alarmowy 112.

 

Chorego należy ułożyć w pozycji leżącej, z głową opuszczoną ku dołowi, by poprawić krążenie mózgowe.

Dodatkowo zaleca się uniesienie kończyn ku górze.

Jeśli wstrząs nastąpił po ukąszeniu owada lub wstrzyknięciu leku, należy bezzwłocznie założyć opaskę uciskową powyżej miejsca ukłucia i podnieść kończynę, zabezpieczając jednocześnie chore miejsce kostkami lodu.

Wskazane jest również podanie leków przeciwhistaminowych lub preparatów wapnia.

 

Osoby, które wiedzą, że są uczulone na dany alergen, często noszą przy sobie jednorazowy zestaw ratujący życie. Jest to ampułkostrzykawka zawierająca adrenalinę w odpowiednim stężeniu.

Gdy chory jest przytomny, najczęściej sam wstrzykuje sobie w przednio-boczną część uda epinefrynę.

Natomiast gdy stracił przytomność, powinna zrobić to jak najszybciej osoba z otoczenia.

Czekając na fachową pomoc medyczną, należy cały czas kontrolować oddech i tętno chorego.

W zależności od objawów, które manifestuje, powinniśmy ułożyć go w odpowiedniej pozycji.

Pozycja leżąca sprzyja chorym ze znacznym spadkiem ciśnienia.

Jeśli pacjent uskarża się na duszność i problemy z oddychaniem, bardziej wskazana jest pozycja siedząca.

Może się również zdarzyć, że pacjent stracił przytomność.

Należy wtedy kontrolować oddech pacjenta i w razie potrzeby rozpocząć akcję reanimacyjną.

 

Wstrząs anafilaktyczny – leczenie

 

Postępowanie lecznicze w przypadku wstrząsu anafilaktycznego powinno być szybkie,

energiczne i zdecydowane, ponieważ często o życiu pacjenta w tych przypadkach decydują minuty,

a nawet sekundy.

W przypadku ukąszenia przez owada lub wstrzyknięcia leku, na który pacjent jest uczulony,

należy założyć opaskę uciskową nad miejscem ukłucia i unieść kończynę ku górze.

Wskazane jest również podanie leków przeciwalergicznych i dużych ilości wapnia.

Gdy wstrząs przybiera ostrzejszą postać, należy podać domięśniowo adrenalinę.

 

W przypadkach, gdy wstrząs przebiega z silnym skurczem oskrzeli,

podaje się leki rozkurczające drogi oddechowe. Jeżeli nastąpił obrzęk krtani,

konieczna jest intubacja dotchawicza.

Aby zapobiec niedotlenieniu, chory powinien otrzymać tlen w formie inhalacji.

Jeśli ciśnienie krwi utrzymuje się wciąż na niskim poziomie, podaje się wlew z glukozy i soli fizjologicznej 

w odpowiednim stężeniu (kroplówkę).

Po wyprowadzeniu chorego ze wstrząsu uzupełnia się leczenie o leki przeciwhistaminowe.

Można również, po konsultacji z lekarzem, podjąć decyzję o możliwości skierowania na terapię odczulającą.

 

Wstrząs anafilaktyczny – niezbędnik alergika

 

Bardzo ważne jest, by chorzy, którzy wiedzą o nadwrażliwości na dany alergen i podatności na wstrząs

nosili przy sobie „niezbędnik alergika”, mogący uratować życie.

Składa się z:

* autostrzykawki z epinefryną,

* leków antyalergicznych,

* spisu substancji uczulających.

 

Adrenalina (epinefryna) w jednorazowej ampułkostrzykawce jest przepisywana na receptę.

W razie wystąpienia objawów wstrząsu należy usunąć nakładkę ochronną na igłę i zdecydowanym ruchem

wkłuć się w przednio-boczną część uda.

Po naciśnięciu tłoka strzykawki przytrzymać jeszcze przez co najmniej 10-15 sekund,

a następnie wyciągnąć igłę z ciała. W celu lepszego rozprowadzenia leku można pomasować miejsce wkłucia.

 

Spis substancji uczulających może znacznie ułatwić pracę lekarzom, szczególnie, gdy poszkodowany straci przytomność.